Engelen bestaan
BIANCA: “Als zorgverlener wil je mensen helpen. Toen ik als vroedvrouw in een zie- kenhuis werkte, ging er meer tijd naar pa- pierwerk dan naar de patiënt. Dat wrong.”
FLORA: “Ik zat met hetzelfde gevoel.
Ik had een tijd in Afrika gewerkt en zag ertegen op om opnieuw in een Belgisch ziekenhuis aan de slag te gaan. De vele regeltjes, maar ook de tijdsdruk zetten een rem op wat je voor patiënten kan betekenen. Pas bevallen mama’s krijgen bij elke shiftwissel een andere vroed- vrouw aan hun bed. De ziekenhuisgangen liggen vol, de belletjes rinkelen, alles moet snel gaan ... Dat moest toch anders kunnen. Toen ik Bianca weer tegen het lijf liep – we hebben samen gestudeerd – bleken we snel dezelfde visie te hebben.’
BIANCA: “Thuiszorg leek ons een mooi alternatief. We woonden allebei in Brussel: een stad met een stijgend geboortecijfer en veel mensen dicht bij elkaar. Met de fiets zouden we ons makkelijk kunnen verplaatsen. De tijd die we anders in de file zouden verliezen, konden we in onze huisbezoeken stoppen. Alle puzzelstukjes vielen in elkaar.”
FLORA: “Brussel is heel divers. Dat zien we ook bij onze patiënten. We komen bij de allerrijksten, maar vooral ook bij de allerarmsten over de vloer. Daarom werken we met de derde-betalersregeling. Onze patiënten hoeven zich geen zorgen te maken over het financiële. Dat regelen we rechtstreeks met het ziekenfonds.”
BIANCA: “Telkens stap je bij een ander gezin binnen. Elke familie is uniek en heeft haar mooie kanten. Alle kersverse mama’s, rijk of arm, zitten met dezelfde vragen en willen het even goed doen. Wij zijn er om hen daarin te ondersteunen. Als er extra hulp nodig blijkt, verwijzen we door naar de juiste instanties.”
FLORA: “We willen mama’s ook uit hun isolement halen. Dat is soms echt nodig. Elke maandagmiddag organiseren we ‘Babyboost’. Mama’s kunnen dan hun boterhammen bij ons komen eten. We zorgen voor iets lekkers, geven advies ... En het is vooral een kans om nieuwe mensen te ontmoeten die met dezelfde vragen en twijfels zitten.”
BIANCA: “Natuurlijk delen we graag onze kennis, maar vrouwen kunnen ook zoveel van elkaar leren. Dat stimuleren we graag.”
FLORA: “Wheel of Care is al snel veel groter geworden dan we ooit verwacht hadden. Intussen bestaat ons team uit zes vroedvrouwen en verpleegkundigen.”
BIANCA: “Dat het niet langer alleen om ons draait, maar door een hele groep gedragen wordt, geeft ons enorm veel voldoening.’
FLORA: “Pas op, het is niet altijd makkelijk. We hebben samen een baby op de wereld gezet, maar natuurlijk delen we niet altijd dezelfde mening.”
BIANCA: “We zijn als vriendinnen en vroedvrouwen gestart, niet als business- managers. We handelen vanuit ons buikgevoel en leren elke dag van elkaar.”
FLORA: “En we zitten boordevol plannen. Stiekem dromen we van Wheel of Care in heel België, of zelfs daarbuiten. Geld is nooit een trigger geweest, maar dat we hiervan kunnen leven maakt me erg gelukkig.”
BIANCA: “Rijk zullen we nooit worden.” FLORA: “Maar vanbinnen wel.” (lacht)
